บทที่ 123

เซี่ยอวี้รุ่ยยิ่งฟังยิ่งรู้สึกสบายใจ มากขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่ฟังก็ยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจ

นางพิงเก้าอี้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก "ข้ายังคิดว่าเป็นสตรีเจ้าเล่ห์ที่ปรากฏตัวมาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ไม่คิดว่านางจะกลายเป็นหญิงหม้ายในชนบท ทั้งมีหน้าตาน่าเกลียด! และนางยังให้กำเนิดลูกอีดด้วย... เป็นข้าเองที่มองนาง...